EFT-Relatietherapie Duivelse Dialoog ‘Vicieuze Cirkel’

Dit is de tweede blog over de Duivelse Dialogen en deze gaat over het patroon Vicieuze Cirkel. Waarschijnlijk heel herkenbaar omdat dit het meest voorkomende patroon is: een aanklopper en een terugtrekker. De aanklopper klopt steeds harder aan waardoor de terugtrekker zich steeds meer terugtrekt.

De meest voorkomende patronen rondom conflicten worden in de EFT-relatietherapie de Duivelse Dialogen genoemd. Mijn termen voor de Duivelse Dialogen zijn:

• Vuur!
• Vicieuze Cirkel
• Afstand en Stilte

In deze blog ga ik in op de Duivelse Dialoog ‘Vicieuze Cirkel’ Eerst een korte beschrijving van dit patroon en dan komen de volgende onderwerpen aan bod:

• Onze contactadvertenties
• Uit de verstrikking

Hoogoplopende ruzies ontstaan als je allebei de strijd aangaat. Vaak is er eentje in de relatie net wat kritischer, sneller met woorden, gelijkhebberiger of meer op oplossen gericht. De ander kan dan het gevoel krijgen het onderspit te delven en gaat het gesprek niet meer aan en trekt zich terug. Zo ontstaat het patroon van de blog van vandaag: de vicieuze cirkel. De één klopt aan, de ander trekt terug en zo blijf je om elkaar heen draaien.

Bij dit patroon trekt een van beide partners zich terug en staat de ander, voor zijn of haar gevoel, in z’n eentje op de dansvloer. Je voelt je daar alleen, en gaat nog actiever verwijten maken, klagen en claimen. Of je voelt je zo aangevallen, dat er niks anders op zit dan je nog verder terug te trekken. Letterlijk of figuurlijk. Als jullie ruzies tot diep in de nacht duren, zul je deze dans vast en zeker kennen. Je valt dan in slaap met de ruggen naar elkaar toe.

Bij dit patroon worden bindingsangst en verlatingsangst zichtbaar binnen de relatie. Angsten waar we zelf mee moeten dealen. Kijk even mee met de dynamiek tussen mij en Iris.

Voor de opleiding relatietherapie moesten we allebei een contactadvertentie schrijven. Niet een contactadvertentie die je op Tinder zou zetten, maar eentje die het verborgen contract zichtbaar maakte.

Mijn contactadvertentie:

Au, die advertentie maakt zo duidelijk dat ik door achter Iris aan te rennen zelf iets in stand houd en niet hoef aan te gaan. Ik kan blijven rennen en me op Iris blijven richten. Mijn grootste angst is verlatingsangst. Als we uit verbinding zijn (door een kleine of grote ruzie of door iets anders) kom ik in verlatingsangst. Dat raakt aan gebeurtenissen in mijn jeugd waar ik me verlaten heb gevoeld. En om die verlating niet te hoeven voelen ga ik Iris opzoeken. Door weer de verbinding aan te gaan met mij moet zij mijn verlatingsangst opheffen. Dat werkt natuurlijk niet want Iris voelt onbewust dat er iets uitbesteed wordt aan haar, zij voelt een claim.

De contactadvertentie van Iris:

Iris wil dus het leven vieren maar heeft iemand anders nodig om haar terug te halen. Daarmee gaat zij ook haar eigen stuk uit de weg. In haar geval is dat bindingsangst. Als ik tevoorschijn kom, als ik contact maak, is het dan veilig? In haar jeugd was het onveilig om contact te maken en veiliger om zich terug te trekken. Door mij haar te laten halen hoefde zij niet haar eigen angst onder ogen te komen, dat besteedde zij dan uit aan mij. Maar dat werkt natuurlijk niet want het gevoel van onveiligheid zit van binnen, dat kon niet van buitenaf, door mij, opgelost worden.

Het betekende enorme groei voor ons toen we dit patroon gingen zien en allebei met ons eigen stuk aan de slag gingen.

Als de verbinding weg is raak ik in de stress en kom ik in verlatingsangst. Komt het nog wel goed? Vinden we elkaar wel weer? Maakt Iris wel weer contact? En wanneer dan? Door vanuit de stress naar Iris toe te gaan doe ik dat eigenlijk vanuit mijn overlevingsstrategie om niet de angst te hoeven voelen. Mijn klus: het gevoel van angst toelaten, daarin ontspannen en dat zelf dragen. Erop leren vertrouwen dat het weer goed komt. Niets doen, afwachten met een open hart. Ongeveer het moeilijkste wat er is voor mij.

Uit verbinding zijn is voor haar vertrouwd. Zo was het vroeger toen zij klein was thuis ook, ieder in zijn of haar eigen wereld. Iris leeft dan als het ware in haar gedachtenwereld, zij is er wel maar ook niet. Dat is haar overlevingsstrategie geweest: aan de buitenkant pleasen, aan de binnenkant bevroren. Om niet te hoeven voelen hoe onveilig het was. Haar klus: het gevoel van onveiligheid toelaten en voelen ‘wat wil ik?’. Niet net doen of er niets aan de hand is maar eerlijk zijn over wat er is en behoeftes uitspreken. Het contact aangaan en erop leren vertrouwen dat dat veilig is.

Niet meer uitbesteden

Door allebei naar onze eigen angsten te kijken en onze automatische patronen niet meer voor lief te nemen (van onszelf dus ;-)) dus stopten we met uitbesteden en kwamen we in een hele andere fase in onze relatie. Waarin ik me niet meer gegijzeld voelde door het verwijt van Iris dat ik haar met rust moest laten terwijl zij zelf geen contact maakte. En Iris zich niet meer onder druk gezet hoefde te voelen omdat ik haar inderdaad met rust liet maar toen wel zelf haar verantwoordelijkheid moest gaan nemen om weer contact te maken. Met alle gevoelens van kwetsbaarheid en ongemak daarbij.

Relatietherapie

Ben je de terugkerende ruzies zat? Steeds weer de toenadering zoeken en dat het dan toch weer ontspoort? Merk je dat jullie verschillend zijn, komen jullie daar niet goed uit maar willen jullie toch verbinden? Neem contact op om jullie vraag te bespreken. Of kijk hier voor meer informatie over het traject Leve de Liefde.

Meer lezen over de Duivelse Dialogen? Lees ook het blog EFT-Relatietherapie Duivelse Dialoog Vuur! en het blog EFT-Relatietherapie Duivelse Dialoog Afstand en Stilte.